''(...)
Meydandaki kalabalıkla beraber; onun bir parçasıymış gibi davranarak, öyleymiş gibi davranmaktan zevk duyduğu adımlarından okunarak ve yüzünde geniş bir gülümseme eşliğinde, bakışları, meydanın bir cephesini boydan boya kaplamış olan boz, renksiz, tatsız, duygusuz bakanlık binalarında, Korsan Çıkmazı hizzasına dek aktı. Sokağa sapmadan evvel durup bakanlık binalarına bir kez daha baktı ve bu binalara girip çıkan, tıpkı binalar gibi kayıtsız ve renksiz, böcek bakışlı Tek Devlet memurlarına.
Bakanlıkların bir yanında 'TaK.' , diğer yanındaysa 'DiK.' binaları bulunduğunu bir kez daha hafızasına kazıdı belki de içgüdüsel olarak, çünkü bugün kapaklarını görmediği tüm Milli Ders Kitaplarının ilk sayfalarında, şimdi canlı olarak izlediği bu resmi her sabah görmesi gerekiyordu.
Binaların ruhsuzluğu üzerine sinmiş, yüzü asık ve bu yaptığından ötürü kendisine de kızgın bir halde, başı önünde sokağa daldı. Uzun sokağın ortalarında kalabalık yoğunlaşıyor, insanlar sürekli sağa sola kaçışıp, itişip tepişip duruyorlardı. Aldırış etmedi, sessizce aralarından geçip gidebileceğini varsaydı. Görünmez olabileceği duygusuna kapılmıştı ama bu büyük bir hataydı. Kalabalığın arasına henüz girmişti ki, ayaklarında bağcıkları çözülmüş, kirli postallar olan bir adam, nerdeyse dostça denilebilecek hafif bir omuz darbesiyle onu da beraberinde 'sola' doğru sürüklemeye başladı. Diyordu ki: ‘’Kitaplarım var. Gerçek klasikler hem de! Aradığınız özel bir kitap varsa bende muhakkak vardır!’’
(...)''
*TaK.: Tek Devlet Tarih Kurumu ya da tarihe takan kurum.
**DiK.: Tek Devlet Dil Kurumu ya da dili diken kurum
Janset Karavin
Şey)im'in Üçlemesi İkinci Kitap ''duraŞksama'dan'' bir pasaj, ''Korsan Çıkmazı''
3 nisan pazar, Kumbaracı, İstanbul
